Czym jest i ile wynosi zachowek?

Udostępnij:

czym jest zachowek

Twój bliski pominął Cię w swoim testamencie – co teraz? Czy w każdej sytuacji oznacza to, że nie otrzymasz po nim niczego? A może osoba, z którą pozostawałeś w nieformalnym związku zapisała Ci cały swój majątek? Czy jej krewnym należy się jakaś jego część?

Czym jest zachowek i kiedy się on należy?

Zachowek to instytucja, której celem jest ochrona bliskich zmarłego, którzy nie otrzymali spadku w ogóle lub nie otrzymali go w odpowiedniej wysokości. O zachowku najczęściej jest mowa, gdy zmarły pozostawił po sobie testament. W przypadku gdy zmarły sporządził testament może bowiem dojść do sytuacji, że nie zostaną w nim uwzględnione wszystkie osoby, które w przypadku dziedziczenia ustawowego otrzymałyby część majątku albo testament przewiduje taki podział majątku spadkowego, że uprawniony otrzymuje spadek w niższej wysokości niż wynosiłby zachowek. W takich sytuacjach uprawionego chroni roszczenie o zachowek. Należy przy tym pamiętać, że jest ono ograniczone 5-letnim terminem.

Komu należy się zachowek?

Spośród kręgu bliskich zmarłego, ustawodawca jako uprawnionych wskazuje wąską grupę jego najbliższej rodziny. Tylko te osoby mają prawo do zachowku. Należą do niej:

  1. zstępni zmarłego – czyli jego dzieci, wnuki, prawnuki itd.;
  2. małżonek zmarłego;
  3. rodzice zmarłego.

Sama przynależność do wskazanej grupy nie oznacza jednak automatycznie, że zachowek przysługuje danej osobie. Ustawodawca wprowadza bowiem dodatkowe wymogi – osoba taka musiałaby być powołana do spadku, gdyby doszło do dziedziczenia ustawowego.

Przepisy prawa szczegółowo regulują kolejność dziedziczenia ustawowego. Celem przykładu – w pierwszej kolejności spadek dziedziczą dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek. Jeśli więc po śmierci bliskiego jego małżonek i dzieci wciąż żyją – to między nich zostałby podzielony majątek zmarłego, z pominięciem pozostałych członków jego rodziny, zatem to te osoby byłyby uprawnione do zachowku, ponieważ należą do katalogu uprawnionych do zachowku i byliby powołaniu do spadku przy dziedziczeniu ustawowym. Rodzice zmarłego nie są w takiej sytuacji uprawnieni do zachowku.

Ile wynosi zachowek?

Po ustaleniu kręgu osób, którym przysługuje zachowek, należy następnie określić jego wysokość. W pierwszej kolejności należy odpowiedzieć sobie na pytania:

  1. czy uprawniona osoba jest trwale niezdolna do pracy?
  2. czy uprawniony zstępny (dziecko, wnuk, prawnuk itd.) jest małoletni?

W przypadku osoby, należącej do jednej z dwóch wskazanych powyżej grup uprawnionych – zachowek należy jej się w wysokości ⅔ wartości udziału spadkowego, który by jej przypadał przy dziedziczeniu ustawowym. Natomiast w pozostałych przypadkach, gdy osoba uprawniona nie należy do żadnej ze wskazanych powyżej grup, przysługuje jej ½ wartości tego udziału.

Co to oznacza w praktyce?

XYZ pozostawił po sobie majątek o wartości 75.000,00 zł. W przypadku dziedziczenia ustawowego do dziedziczenia powołana byłaby jego żona i dwójka dzieci. Małżonek i dzieci dziedziczą po zmarłym w częściach równych. Każdemu przysługiwałaby zatem 1/3 spadku, tj. po 25.000,00 zł. Zmarły sporządził jednak testament, na mocy którego cały majątek zapisał siostrzenicy. Żona i dzieci zmarłego są dorosłe i zdolne do pracy. Wysokość przysługującego każdemu z nich zachowku od siostrzenicy XYZ to ½ wartości udziału spadkowego, który by im przypadał przy dziedziczeniu ustawowym, a więc 12.500 zł.

W praktyce wyliczanie wysokości zachowku może okazać się bardziej skomplikowane, z uwagi na konieczność uwzględniania w obliczeniach m.in. darowizny czy zapisy windykacyjne dokonane przez spadkodawcę. Należy jednak pamiętać, że w niektórych przypadkach osobne roszczenie o zachowek nie przysługuje. Uprawniony do zachowku, który nie został uwzględniony w testamencie zmarłego, mógł bowiem już otrzymać jego równowartość. Przykładem takiej sytuacji są uczynienie przez spadkodawcę darowizny na rzecz uprawnionego.

Angelika Panas 

Aplikantka adwokacka przy Okręgowej Radzie Adwokackiej we Wrocławiu. Dotychczasowe doświadczenie nabyła praktykując w uznanych wrocławskich Kancelariach. Absolwentka stacjonarnych studiów prawa na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego .  Tytuł magistra prawa uzyskała broniąc z wyróżnieniem pracy magisterskiej pod tytułem „Instytucja pieczy naprzemiennej na tle zasady dobra dziecka”. Uczestniczka studiów podyplomowych „Prawo Medyczne” Instytutu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk.

Masz pytania? Napisz do nas

Scroll to Top